هييش... اين منم ...سپنتا
هييش.... ساكت، آروم، اينجا پر از شاديهاي سپنتايي، پر از شور و شوق ناب كودكي ، پر از عشق و بالندگي... يه موقع هاي كه خيلي سر و صدا ميكني و يا جيغ هاي بلند ميكشي كه يا از روي شادي يا اعتراض ، اونم موقعي كه احتياج به آرامش و سكوت داريم بهت ميگيم: هيس... آروم... و تو چقدر قشنگ ياد گرفتي كه بگي هيش ... ساعت نزديك يك نيمه شب و يه وروجك مو فرفري روي ميز توالت مامانش داره شيطنت ميكنه و هر چي دستش مياد از اون بالا مينداز پايين و سكوت شب رو با شيطنتهاي كودكيش مي شكنه و وقتي مامانش بهش ميگه چيكار ميكني الان بابا مياد... انگشت اشاره كوچيكش رو ميزاره كنار بيني فندوقيش و رو به مامانش ميگه : آمان هيييش .... و خوب منم ا...
نویسنده :
سپیده ماماي سپنتا
22:29